San Marino

Dinsdag reden we door Toscane en hebben we veel olijfboomgaarden gezien en tabaksplantages en wijngaarden. Het is hier heel mooi en we herkennen het uit twee lievelingsfilms van mama en papa G (La vita est bella en Under the Tuscane sun). We wilden naar Arezzo gaan maar toen we de stad inreden zag het er nogal asociaal uit en zijn we lekker doorgereden naar San Marino. Dat is een heel klein republiekje midden in Italië van 61km2 met een kasteel op een grote rots (zie foto). We staan daar drie dagen op een mooie camping waar ik met een paar jongetjes uit dit land gevoetbald heb. Onderweg heb ik van het geld dat ik met dat pasta eten heb verdiend een op afstand bestuurbaar autootje gekocht. Vandaag was papa G jarig en hebben mama en ik slingers opgehangen en kadootjes gegeven. 's Avonds op de camping gegeten bij de pizzeria.

We stonden naast een leuk Nederlands stel uit Waalwijk en zij werkt op de Efteling!!!! Mijn lievelingspark!!!! Daardoor kreeg ik het idee een verhaaltje te schrijven (zelf verzonnen):

De vogel en het probleem...............

Een mevrouw van de camping in San Marino vertelde me een legende die sinds de Efteling er is er is. Lang geleden toen de Efteling net gebouwd was gebeurde het. De wolf van Rood kapje leefde al door een of andere heks uit het jaar 1123. Maar als de wolf iets aanraakt in de Efteling dan komt dat ook tot leven tussen 11 uur ‘s avonds en 1 uur ‘s ochtends. Daarna zijn ze weer van bouwsel. Dat gebeurd elke nacht maar ze mogen niet uit de Efteling. Er heeft er maar één de kracht om dat wel te mogen en dat is de Roc beter bekent als de Vogel Roc. Hij heeft een nest in een van de grote grotten in de top van de Mount Everest waar hij een kind opvoed. En elk jaar gaat de moeder dood en neemt het kind de plaats van de moeder over in de Efteling.

Maar op een dag komt het kind niet in de Efteling dus stellen ze een speciale groep op om het kind te gaan zoeken. Het team bestaat uit de draak (maar die kon nog niet vliegen),de Python, Klein duimpje met de 7mijls laarzen ,de Laven en Roodkapje. En dus gaan ze op weg door zand- en sneeuwstormen. Eindelijk aangekomen zien ze dat de ingang van de grot (met het nest er in) is bedolven onder rotsblokken maar de 7mijls laarzen heeft doornen in zijn voeten en de Python is verkouden en Roodkapje en de Laven zijn niet sterk genoeg om de rotsblokken weg te halen.... wat nu?! En dan opeens zien ze een schaduw in de nevel en ineens zien ze de draak. Hij heeft leren vliegen! En nu de draak meehelpt lukt het wel en na een poosje is het kind vrij en samen gaan ze weer terug naar de Efteling en uiteindelijk is iedereen weer vrij en blij.

The end. Door Skander van der Linde

Pisa en Chianti

Maandagmorgen de 17^e zijn we naar Pisa gereden. Ik wilde de toren ompissen voor de foto maar er was weer een blik Japanners opengetrokken dus dat heb ik maar niet gedaan. Ik heb dus de toren op de foto tegengehouden (zie foto). Toen we bij de auto kwamen hoorde ik mama roepen dat ze beweging zag in de camper....we liepen er snel heen en zagen een jongen weglopen die ingebroken had. Gelukkig waren we net op tijd en was en niks gejat! Alleen het slot van de zijdeur was kapot. Gauw doorgereden naar Greve in Chianti waar papa G een leuk achterafweggetje koos om onze kleine camper even weg te zetten. Het weggetje bleek zó steil en smal te zijn dat we niet meer wegkwamen en mama en ik zijn hulp gaan zoeken. Op het plein stond een super Nissan pick-up 4x4 maar we wisten niet van wie. Toen we een aardige man vroegen naar een garage of hulp, zei hij dat hij de eigenaar was van die auto en ons ging helpen. Hij bleek ook nog een militaire politieagent te zijn. Dat is gelukt en toen zijn we lekker gaan lunchen op het plein dat we al kenden van films. Er waren leuke winkeltjes en ik heb voor papa G een mooie kurkentrekker gekocht voor zijn verjaardag op dinsdag de 18^e. 's Avonds hebben we in Radda in Chianti gestaan waar we even geklets hebben met een Hollandse vrouw die al acht jaar in Toscane woont. Ze heeft daar een atelier en schildert. Ik vertelde haar over een bronzen zeedraak en zij tekende dit terwijl ik haar vertelde hoe hij eruitzag. Die vrouw heeft een oude retriever Arno en die liep ineens weg. Papa G ging erachteraan rennen en heeft hem van de weg gehaald. We hebben ook een voetbal gekocht en ik heb met Nugget gevoetbald. 's Avonds hebben we lekkere hapjes uit de streek gegeten in de camper (zie foto).

Cinqueterre en Lucca

Zondag 16 okt nog even op het strand geweest en daarna weer vertrokken. We zijn langs een hééééél klein weggetje naar Cinqueterre gereden. Dat is een Unesco werelderfgoedgebied met 5 dorpjes (zie foto, http://nl.wikipedia.org/wiki/Nationaal_Park_Cinque_Terre) die tegen de rotsen aan geplakt liggen aan de Middellandse zee. We zagen een bosbrand die geblust werd door 2 blusvliegtuigen en een blusheli (zie foto). De vliegtuigen haalden hun water uit de zee vlak voor onze neus; ze gaan dan heel laag boven het water vliegen en scheppen het op met een soort tank aan de onderkant van het vliegtuig. Mama was zo slim (not)

om na 6 uur bochtjes en kleine weggetjes rijden nog een leuke omweg te willen rijden waarna we dat hele teringeind terug konden omdat de weg afgesloten was....en bedankt mama! Papa G was heel enthousiast (not) .Toen waren we het autorijden wel erg zat en zijn we via de snelweg naar Lucca gereden. Daar konden we bij het centrum op een speciale camperplaats staan en zijn we de stad ingelopen om wat te eten. De stad is oud Romeins en er was een hele grote muur om het centrum met poorten erin! Het was er nog superdruk terwijl het zondagavond 20.00uur was. De winkels waren nog open en er was net een markt afgesloten. We hebben gegeten in een Osteria (dat is een soort bistro). De mensen waren heel aardig en ik heb een dubbel portie verse pasta met konijnenragout gegeten. Het was superlekker en ze feliciteerden me dat ik alles had opgegeten. Daarmee had ik ook de weddenschap met papa G gewonnen zodat ik 10,00 won.

Strandweer....

De volgende morgen op zaterdag zijn we via de Simplonpas naar Italië gereden. We stopten even op een parkeerplaats en daar stond ook een draaiende helikopter (zie foto) vlak bij ons. Bij Genua zijn we van de snelweg afgegaan en langs de oude kustweg gaan rijden tot we een leuke camping zagen in Chiavari aan het strand. Daar mocht ik gaan spelen op het strand want het was 28 graden (jajaja-) en heb ik een fort gemaakt en mooie stenen gezocht (zie foto). We zijn naar de boulevard gelopen om te eten maar het was daar nogal truttig en de enige goeie pizzeria was vol. Na een tip van een Italiaan kwamen we erachter dat er nog een heel leuk centrum verderop was met heel veel winkels en oude Romeinse gebouwen wat we anders nooit gevonden hadden. Daar hebben we gegeten bij een restaurant waar mama en papa G vis aten die door de ober aan tafel klaargemaakt werd. Ik nam pizza maar daar had ik spijt van omdat hun eten lekkerder was....(zie foto). De ober leek op een Romein uit Asterix&Obelix met net zo'n haakneus....;-)

Waterval en bergen

Vrijdagmorgen rond 08.00 werden we wakker door de bezemwagen en Zwitser die vond dat we daar niet mochten staan....even geld gewisseld in het dorp omdat Zwitserland geen euroland is maar Zwitserse franken heeft en toen de waterval echt goed gaan bekijken. Er was een soort kasteeltje in het water met een loopbrug ernaartoe en als je op de brug in het water keek, zag je giga veel Forellen (zie foto). Er waren ook giga veel Japanners overal.

Toen zijn we vrijdag verder gaan rijden naar Kippel in het Lötschentall in Wallis, Zwitserland. Onderweg hebben we een paar echte bergpassen gereden...boven de boomgrens lag nog sneeuw van een week daarvoor want toen was er 70 cm gevallen daar. We reden de mist in en ineens reden we in de zon omdat we boven de wolken reden op 2300m reden! (Zie foto). In het dorp beneden aan de pas naar Kippel werden we tegengehouden door militairen met een wegafsluiting en op de borden stond dat de pas gesloten zou zijn. Er was twee dagen geleden heel veel sneeuw en regen gevallen en de rivier vanaf de Aletschgletscher door het dal was vet overstroomd. We mochten doorrijden en proberen of we in Kippel konden komen en dat lukte maar de camping was gesloten wegens wegspoeling...;-) dus we hebben op een parkeerplaats gestaan maar wél gekaasfondued in Kippel waar ze hele oude Zwitserse houten huizen hebben en leuke brandweerkranen (zie foto). Mama kwam hier vroeger wel eens maar nu vond ze het minder leuk omdat er veel te veel Hollanders zijn. Wel lekker gegeten en gekaasfondued bij http://www.restaurant-dorfkeller.ch/index.php?option=com_frontpage&Itemid=2 We hebben een mooie zonsondergang op de bergen gezien (zie foto). Vanuit de camper keken we op de Aletschgletscher en op de Bietschhorn die 3950 meter hoog is.

Op weg...

Donderdagavond 13 oktober zijn we vertrokken vanaf ons huis.

Omdat we in de binnenstad van Breda wonen kregen we geen toestemming om de camper een nachtje op de stoep te laten staan en zijn we in plaats van vrijdagmiddag dus op donderdagavond al vertrokken...Ik moest even wennen aan de grootte van de camper (het is net een vrachtwagen met 6.80 lang, 3.10 hoog en 2.30 breed (zie foto)). Papa G en mama hebben een vast bed achter en ik slaap boven de stuurcabine. In Duitsland ben ik om 21.30 gaan slapen en werd ik rond 02.00 wakker. Toen is mama even gaan liggen en ben ik naast G voorin gaan zitten...dat was supergaaf! Ik heb lekker gekke bekken getrokken naar de vrachtwagenchauffeurs en sommige reageerden met seinen van koplampen...;-) Rond 04.00 kwamen we aan in Neuhausen am Rheinfall en zijn we direct naar de waterval gelopen in het maanlicht. Dat was supermooi en er was niemand. Daarna op de parking naast de waterval even gaan slapen tot de schoonmaakploeg kwam.